Lynn besluit om de eerste stapte zetten en kust hem. Geheel onverwachts raakt Stephan van de kaart en duwt Lynn weg. De weken erna praten ze nauwelijks met elkaar en hij komt zelfs niet op haar verjaardag.

Ondertussen hebben Lynns ouders besloten om met kerst naar Ierland te gaan, om daar op bezoek te gaan bij de ouders van Stephan. Ze vragen of Lynn meegaat, maar in eerste instantie besluit ze om hier nee op te antwoorden. Op het allerlaatste moment komt ze daarvan terug en gaat toch mee naar Ierland.

In Ierland proberen Lynn en Stephan de hechte vriendschap weer op te bouwen, maar dit gaat met moeite. Samen bezoeken ze diverse mooie plekken. Maar Stephan blijft door het hoofd van Lynn spoken. Wanneer ze samen een film gaan kijken, besluit Stephan toe te geven dat ook hij al een paar maanden meer is gaan voelen voor Lynn. Uiteindelijk besluiten ze om een relatie te starten, maar proberen dit voor de anderen geheim te houden. Maar omdat de verliefdheid eraf spat, kunnen ze het niet voorkomen dat algauw andere mensen van hun relatie op te hoogte zijn. Maar ook aan deze relatie brengt vervelende consequenties met zich mee.

Een aantal jaar later verblijft Lynn voor haar studie in Caïro. De relatie met Stephan is al een poos geleden gestrand en ondertussen heeft Lynn al een andere vriend. Maar wanneer het tijd is om naar huis te komen, belt haar moeder op. Lynn en haar moeder vertellen elkaar letterlijk alles, maar eigenlijk wilde ze niet weten wat haar moeder haar tijdens dit telefoongesprek vertelde. Het zet haar hele leven op haar kop. Blijkt het toch dat ze niet over Stephan heen is?

“Je bent de grootste ster in mijn heelal, de warme zon die door de grijze wolken schijnt op een gure, koude dag.”

Emma Anna, Mijn hele leven lang

Wauw, sprakeloos! Dat waren de eerste woorden die door mijn hoofd vlogen nadat ik de laatste woorden van Mijn hele leven lang heb gelezen. Na De Gifmengster was dit het tweede boek dat ik mocht lezen van Emma Anna (pseudoniem Juliëtte Heugen). Na Mijn hele leven lang kan ik wel concluderen, dat Juliëtte een prachtige schrijfwijze heeft, waardoor je helemaal wegsmelt in haar bijzondere verhalen.

Mijn hele leven lang is net zoals de andere boeken van Juliëtte een echte pageturner. Dit komt door de schrijfstijl en de personages waarop je gewoon verliefd wordt. De schrijfstijl wordt gekenmerkt de formulering, de setting, de gedachten, de emoties en de personages, waardoor je maar blijft lezen.

Daarnaast is de verhaalopbouw van Mijn hele leven lang uitstekend gekozen. Het begint in het heden, waarna het voor meer uitleg een flashback geeft naar het verleden en op het einde word je als lezer zelfs getrakteerd op de toekomst, maar is die toekomst wel rooskleurig?

De personages zijn om van te smullen. Ik denk dat iedere vrouw wel een Stephan in haar leven wil hebben. Daarnaast is het prachtig om te zien dat alle personages op zijn of haar manier een nieuwe weg proberen te vinden in de ontstane situatie en dat ze zich daardoor blijven ontwikkelen.

Mijn hele leven lang is niet met woorden te omschrijven. De personages zijn uitstekend uitgewerkt, der zitten veel verschillende emoties in het verhaal, ook brengt het een gevoelig onderwerp naar boven en de schrijfstijl is echt om van te smullen!

Emma Anna bedankt voor het beschikbaar stellen van deze recensie-exemplaar.

“Het begin van een verhaal is eigenlijk nooit te zeggen. Alles heeft een aanleiding en een gevolg. Daarom kies ik ervoor om maar te beginnen bij het gedeelte dat er daadwerkelijk iets veranderde in mijn leven.”

Emma Anna, Mijn hele leven lang