Vlak daarna begint iemand plotseling te schieten en breekt er grote paniek los. Tot afgrijzen van iedereen blijken ze als ratten in de val te zitten. Hoewel iedereen doodsangsten uitstaan, hebben sommige van hen nóg meer redenen om bang te zijn voor de schutter…

‘We zijn niet beter omdat wij nog leven. We zijn niet intelligenter of meer waard. We zijn niet sterker. Maar we zijn hier. We zijn hier, en deze dag zal ons nooit meer loslaten. Dat kan ook niet. We zullen ons de gewonden herinneren. De doden staan voorgoed in ons geheugen gegrift.’

Marieke Nijkamp, 54 minuten

54 minuten is een zeer indrukwekkend verhaal, dat wordt verteld vanuit het perspectief van meerdere jongeren die het vreselijke drama meemaken. Daarnaast is het verhaal met een vlotte en fijne schrijfstijl geschreven, waardoor je het boek in één ruk uitleest.

De personages uit het verhaal, hebben daarentegen weinig echte diepgang. Dit komt omdat je als lezer niet echt achtergrondinformatie krijgt, maar daar staat tegenover dat de belangrijkste gebeurtenissen uit het verleden van de personages wel wordt besproken. Door deze flashbacks kom je te weten wat de gebeurtenissen precies met de personages hebben gedaan.  

De flashbacks naar de belangrijke gebeurtenissen uit het verleden, zijn levensbepalend geworden voor dé gebeurtenis dat zich in 54 minuten heeft afgespeeld. Ook laat 54 minuten zien wat er met de personages gebeurt tijdens deze heftige gebeurtenis, en wat vooral de reacties van de personages zijn.

54 minuten is een aangrijpend verhaal, wat laat zien wat de reacties zijn op een heftige gebeurtenis en wat de acties zijn die daarop volgen. Het is geheimzinnig, spannend, confronterend, ingrijpend en zeer aangrijpend.

---